Vandaag zijn we dan eindelijk vertrokken met de wagen vanuit Syndey, op weg naar Port Macquarie. Het was efkes wennen om links te rijden, maar da wordt ge wel rap gewoon. Rechts staat nog altijd de gaspedaal en in’t midden de rem. De pinkers en de ruitenwissers hebben ze dan ook weer omgewisseld, wat soms wel een raar zicht geeft, vermoed ik. In allerijl links afdraaien is dan met de ruitenwisser op volle petrol in blakke zon, in plaats van met de pinker op natuurlijk. Ma tegen da we naar huis mogen, zal ik het wel goed genoeg onder de knie hebben, om het dan weeral te mogen afleren weliswaar.
Onderweg vanuit Sydney is het in de namiddag wel beginnen regenen. Om 16u zijn we dan toegekomen in ons motel in Port Macquarie waar we vriendelijk ontvangen zijn geweest door de eigenaar. Die wist ons ook meteen te vertellen dat we eens een kijkje moesten gaan nemen in Innes Drive. Daar zouden een paar wilde kangoeroe’s zitten. En inderdaad, er zater er een 20-tal. Natuurlijk wel achter afgespannen draad. Wij meteen al er van overtuigd dat diene mens ons blaaskes had wijsgemaakt hé. Maar nee hoor, toen we onze weg verder zetten, zagen we verder op weer een kudde kangoeroe’s. Eentje huppelde zelfs schoon over de weg en nen andere zat langs de kant wat te grazen ofzo. In de weilanden rondom krioelden het van die beesten. Die springen dus gewoon over den draad, straf hé? Het grappigste was als je dan effe stil hield met de wagen, dat al die koppekes van’t gras naar boven kwamen om eens effe te koekeloeren, oren in de lucht, af en toe ne keer wa schuddend met hunne kop, om dan weer gewoon verder te boeffen. Grappige beesten wel. En ik zie ze liever zo dan die 2 die we dood langs de kant van de weg hadden gezien, onderweg van Sydney naar hier.
Na zo’n bende springende beesten gezien te hebben, wordt ge wel wreed moe. Ofwel lag het nog wa aan de jetlag. Dus tijd om onze nest in te duikelen.
Leave a Reply